Verdergaand met onze artikelen over verse, seizoensgerichte paddenstoelen, is het vandaag de beurt aan de morieljes.
De morielje is een ascomycete schimmel die gekenmerkt wordt door zijn alveolaire hoed, met een structuur die doet denken aan een honingraat, vandaar de algemene naam.
De voet is hol en cilindrisch en de kleur varieert van bruin tot okerkleurig. Er zijn verschillende soorten, zoals Morchella esculenta, Morchella elata en Morchella semilibera, die elk hun eigen kenmerken hebben wat betreft vorm en leefgebied.
Houd er rekening mee dat morieljes, hoewel ze eetbaar zijn, giftig zijn als ze rauw zijn. Dat komt door de aanwezigheid van hemolysinen, die maagklachten kunnen veroorzaken.
Daarom moet het voor consumptie goed gekookt worden om vergiftiging te voorkomen. Bovendien moet men de morieljes niet verwarren met valse morieljes (Gyromitra spp.), die zeer giftig zijn en zelfs na verkeerde bereiding dodelijk kunnen zijn
Nu we deze korte introductie gehad hebben, vertellen we u meer over dit soort paddenstoel en hoe u deze zelf in de natuur kunt vinden.
Voordat u morieljes oogst, is het belangrijk om te weten dat u ze correct moet identificeren. Er bestaan namelijk vergelijkbare giftige soorten, zoals de valse morieljes.
Deze paddenstoelen groeien in vochtige, licht zure grond, in oeverbossen en in verbrande of verstoorde gebieden.
De beste tijd om ze te vinden is in de lente, vooral na regen en zonnige dagen.
Het is belangrijk om ze met een mes te oogsten, waarbij u vlak bij de grond snijdt om het mycelium niet te beschadigen (zoals bij alle verse paddenstoelen). Eet ze nooit rauw, want ze zijn in die toestand giftig.
Zorg ervoor dat u de plaatselijke regelgeving naleeft en op een duurzame manier oogst. Laat enkele exemplaren staan voor natuurlijke regeneratie. Gebruik ALTIJD een rieten mand.
Stel je voor dat je een flinke hoeveelheid morieljes hebt verzameld en dat je zeker weet dat ze echt uit deze diepte komen. Nu vraag je je af hoe je ze moet klaarmaken, omdat bekend is dat het giftige paddenstoelen kunnen zijn.
Wat u wel moet weten, is dat de paddenstoel gekookt moet worden, omdat hij giftig is als u hem rauw eet.
Om morieljes veilig te bereiden en toxiciteit te voorkomen, volgt u deze stappen:
Als u deze stappen volgt, kunt u ervan genieten zonder gezondheidsrisico's. Het is een paddenstoel die op verschillende manieren gegeten kan worden: in crèmes of sauzen, als garnering of puur.
Morieljes zijn niet de enige verse paddenstoelen die je in de lente kunt oogsten; Hier zijn er nog een paar:
In Teruel kunt u verschillende paddenstoelen verzamelen, zoals de dennenzwam, met een kleverige, geel tot bruine hoed, die te vinden is in zure gronden van pijnboombossen, en de Caesar-paddenstoel, gewaardeerd om zijn malse vlees en feloranje hoed, die groeit in eiken- en steeneikenbossen.
Ook de blauwvoet, met zijn karakteristieke blauwe voet en lila kap, groeit in naaldbossen; de wilde paddenstoel, die lijkt op de gekweekte variant maar een intensere smaak heeft en die groeit in grasvelden en weilanden; en de cantharel met zijn trompetvorm en fruitige aroma, die voorkomt in naaldbossen.
Of de mycolata, wit van kleur en mild van smaak, die groeit in weilanden en perfect is voor dit seizoen.
Wilt u meer weten over verse, seizoenspaddenstoelen? Bekijk dan onze eerdere artikelen.
