Perziken uit Bajo Aragón met hun eigen beschermde oorsprongsbenaming. Geteeld in het Calanda-gebied (Teruel), met een unieke manier van rijpen.
De perziken van Bajo Aragón met hun eigen beschermde oorsprongsbenaming. Geteeld in het Calanda (Teruel) gebied, met een unieke vorm van rijping waarbij ze praktisch geen behandeling krijgen. Een product dat opvalt door zijn smaak, textuur, uiterlijk en aroma . We zullen zien dat de soort Prunus persica, van de autochtone variëteit "Late Yellow" en de geselecteerde klonen worden herkend als Calanda-perziken: Jesca, Evaisa en Calante.
Gemeente Teruel, waarvan de bevolking nog geen 4.000 inwoners telt, de geboorteplaats van de filmmaker Luis Buñuel. Gelegen op een strategisch punt voor teelt, het gebied wordt bewaterd door de rivieren Guadalope en Gadalopillo . Het is geen toeval dat in deze regio van Aragon een van de perzikvariëteiten met de bekendste van het schiereiland wordt geproduceerd. De bekendheid van de Calanda-perzik is niet beperkt tot het Spaanse grondgebied, en het is dat met een gemiddelde productie die is gecertificeerd door de Calanda Peach Regulatory Council van 3,5 miljoen kilo, hij zich al heeft voortgesleept voor meer dan 5 jaar waarin 20% wordt geëxporteerd.
In 1992 werd het "Pocketed Peaches of Calanda" -zegel als zijn eigen merk geregistreerd in de gemeenteraad van Calanda, dus de Consistorie gepresenteerd op het Spaanse Octrooi- en Merkenbureau.
Tussen Teruel en Zaragoza strekt zich ongeveer 2.500 hectare aan teelt uit, waarbij perziken een belangrijke bijdrage leveren aan de economie van de Bajo Aragon. De oorsprongsbenaming omvat 45 gemeenten ten zuidoosten van de Ebro-depressie. Om te zeggen dat een groot deel van de bedrijven overeenkomt met familieboerderijen .
Het is een vrucht met een gele kleur , tussen stro en room in. Deze chromatiek past de integriteit van het fruit toe, van de schil tot het bot, aangezien het bijna rijp is verzameld.
Met stevige textuur en met een glad uiterlijk, bijt of markeringen gegenereerd door insecten of de storm. Dit wordt verklaard door hun eigenaardige manier om ze te isoleren en te beschermen.
De smaakstandaard voor het suikergehalte die is vastgesteld voor deze perziken is 12 graden Brix . Eenmaal verzameld, niet zo lang in de kamer als ander fruit. Op dit punt is het aroma merkbaar. De PH op het moment van oogsten ligt tussen 3,5 en 4,5.
Het eindproduct heeft een behoorlijke omvang en is door de verdunningstechniek een vlezige vruchten worden verkregen met een minimum van 73 mm in diameter .
Maar zonder twijfel is de meest unieke en karakteristieke fruitechniek in zakken doen . Aan dit proces zijn veel van de kwaliteiten die opvallen bij de Calanda-perzik te danken. En het is dat de laatste 2 maanden van rijping voordat ze worden geplukt, de vruchten worden beschermd door een doorschijnende zak , zodat ze worden beschermd tegen klimatologische factoren, externe factoren en fytosanitair producten. Het inpakken begint half juni en gebeurt handmatig, zodat elke perzik één voor één zorgvuldig wordt bedekt. Dit is hoe ze hun kleur en opmerkelijke aspecten bereiken.
Hoewel er gegevens zijn over het bestaan van perzikgewassen al in de middeleeuwen, zou het in zakken doen pas 50 jaar geleden verschijnen. . Het is onbetwistbaar de meest onderscheidende factor in de productie van Calanda.
De teelt van Calanda-perziken vereist speciale zorg. Omdat het een reeks technieken gebruikt die het zo speciaal en begeerd maken. De maat die we hebben genoemd, wordt uitgelegd in het reeds genoemde verdunningsproces. Dit betekent dat een selectieve eliminatie handmatig wordt uitgevoerd, waarbij ze allemaal minimaal 20 centimeter van elkaar verwijderd zijn. Deze teruggooi betreft 70% van het fruit, zodat degenen die volwassen worden, dit doen met een unieke grootte en sappigheid.
Bepaalde boerderijen gebruiken natuurlijke tapijten samengesteld uit kruidachtige en peulvruchten. soorten, om de bodem te beschermen tegen grondbewerking en zo de boom te beschermen tegen andere mogelijke bedreigingen die de productie kunnen beïnvloeden. Nog een toevoeging aan de ecologische waarde van deze perzik.
De Calanda-perzik kreeg in 1999 de BOB . Hierin werden kwaliteits-, productie- en handelsnormen vastgesteld en verzameld, naast het productiegebied van het felbegeerde fruit. Hierin komen technieken als uitdunnen en opzakken tot uiting. De laatste update van het certificaat werd gegeven in de statuten van de beschermde oorsprongsbenaming "Peach of Calanda" in het staatsblad van Aragon nummer 120, 26 juni 2017.
Die perziken die aan deze verordening voldoen, worden onderscheiden met een genummerd zwart label, dat certificeert en de monitoring van het product tijdens de commercialisering mogelijk maakt. Die, altijd afhankelijk van het weer, plaatsvindt van half september tot eind oktober. Buiten deze term is het waarschijnlijk geen echte Calanda-perzik.
